بوی سیب...

در نقل ها وداستان های قدیمی می شنویم ومی خوانیم وگاها می خوانیم ومی شنویم ،خوب چون اول باید خواند تابعد شنید،ویا نه اول باید نوشت ،بعد شنید ،بالاخره اول باید کسی بشنود بعد بنویسد تا دیگری بخواند وبعد بشنود…

به هر حال زیاد خوندیم وشنیدیم که لوتی های گذشته وهمون بچه لات های محل به خاطر وارد ماه محرم شدن عرق خوری ومستی ولاتی وچاقو کشی وقمار بازیشون رو تعطیل می کردند تا بعدش.

تو می گی به خاطر چی بوده ؟به خاطر اینکه باز هم اسم ورسمشون تو محل جور دیگه ای سر زبون بیفته!یعنی تو محرم از اونها به خوبی ومعرفت یاد کنند؟

نه!آنها سرشون می شده!آره ،یه چیزایی سرشون می شده وته قلبشون ارادت هایی به امام حسین وفرزندانش داشتند،به خاطر همون چیزها وارادت ها بود که همه چیز رو کنار می گذاشتند وخودشون رو خدمت کار در بست آقا می کردند تا پیش آقا اسم ورسم پیدا کنند.

(این حرف ها رو ول کن!اونها قدیمی بودن!چه می فهمیدند عصر تکنولوژی واینترنت چیه؟حالا رو بچسب!فیلم وعکس مستهجن وموسیقی پاپ رو عشق است!خصوصا چت کردن باجنس مخالف وفرستادن عکس های…!ماه محرم دیگه چیه؟براچی عشق وحالمون رو تعطیل می کنیم؟تازه داریم حال می کنیم!)

اینها رو از طرف بچه لوتی های این زمونه گفتم. 

 اصلا تو میگی اگر لوتی های اون زمونه تو این زمونه بودند اون هم با این امکانات ،یعنی مثل همین ها حرف می زدند؟ومثل اینها اظهار عقیده می کردند؟

من که میگم نه!نه!نه!اونها درسته به جای قرص اکس وشیشه عرق می خوردند وتریاک می کشیدند،ولی می فهمیدن که به خاطر حرمت محرم ،باید ترک کنند.

چون یه محبتی اون ته ته دلشون بود. چون پدر ومادرشون یه چیزایی بهشون  یاد داده بودند،یادشون داده بودند که وقتی زمین خوردند ،حسابی هم زمین خوردند ،گریه نکند وبلند شدند و موقع بلند شدن یا علی گفتن یادشون نره!

ولی تو این زمونه خیلی از پدر ومادرها خودشون اعتقاد درست ودرمونی به اهل بیت ندارند،چه برسد به اینکه بچه هاشون رو محب اهل بیت کنند.

تو این روز های محرم وقتی از خیابون رد می شدی ،اصلا حس نمی کردی که هنوز تو ماه شهادت آقا امام حسین (علیه السلام)هستی ،فکر می کردی سالگرد ازدواج بابات ،یا نه ،داداشت یانه …چی می گم من ،عروسی رو یا عزا رو یا نه محرم رو ؟آهان این رو می خواستم بگم (کاش محرم راز حسین بودیم تا ماه محرم حسین را درک می کردیم)

حالا خودت بنشین بالا وپایین کن ببین چطوری باید محرم شد؟این همون سوالی بود که قبلا پرسیدم وکسی جوابم رو نداد، ویه سوال دیگه: اینکه ما در مقابل اونها چیکار کنیم؟ بخندیم یا گریه…

   (السلام علیک یا ابا عبدلله ،السلام علیک ورحمة الله وبرکاة)